26e dag IJsland

Vertrokken om de " Oxi " weg nr 939 te rijden, dit is een steile gravelweg met een hellingspercentage van de18%,dat is pel:-)ier hoor op gravel.Het is een zeer mooie route die tussen 2 bergruggen doorloopt en een afkorting van 45 km oplevert . Er zitten best knappe stukjes in. Vanuit de kruising met de Nr 1 ben ik weer afgebogen naar de kust om daar de weg te volgen, die loopt heel dicht tegen het water aan. In Stodvarfjordur heb ik koffie gedronken met een stuk chocolade taart erbij, het was redelijk aan de maat, ik had er moeite mee. Eigenlijk wil ik de F 936, het binnenland in volgen, maar deze is nog afgesloten , waardoor ik besluit om de oudste vuurtoren van IJsland te bezoeken . De weg erheen, de weg953 naar Dalatangi is een uitdager. De eerste 15 km voert over de bergruggen , allemaal gravel, de volgende 15 km loopt onderlangs het fjord , als je ooit watervallen wilt fotograferen , dan ben je hier op de juiste plaats en de laatste 15 km gaat rond de punt van het vaste land, maar aan deze weg lijkt geen eind te komen, de breedte is voldoende voor je auto . Als ik bij de vuurtoren aankom , blijkt het een bijzondere dag, want ze gaan na 20 jaren de misthoorn weer in gebruik stellen, wel in een jongere vuurtoren, maar toch. Hier stonden dus alle deuren open, machine kamer, compressie ruimte en de trap naar boven met de lamp. Met toestemming heb ik alles mogen bekijken en ben ook bovenin geweest. Dit is echt een juweel . Daarna dezelfde weg terug. Als ik in Egilsstadir aankom om de camping te zoeken, kom ik een aantal offroad race auto' s tegen. Bij navraag blijkt dat ze vandaag hier een wedstrijd hebben gehad. Dit gebeurt hier maar een keer per jaar en die mis ik, terwijl ik in de buurt ben. Jammer maar helaas.